Το πασχαλινό έθιμο που γίνεται το Σάββατο του Λαζάρου. Το Σάββατο του Λαζάρου, οι νοικοκυρές συνηθίζουν να πλάθουν τα “λαζαράκια”, για την ψυχή του Λαζάρου, οποία είναι γλυκά ψωμάκια γεμιστά με καρύδια, σουσάμι και σταφίδες σε σχήμα σπαργανωμένου ανθρώπου που αναπαριστούν το Λάζαρο όπως τον ανέστησε ο Χριστός.

Έχουν μακρόστενο σχήμα, και το χαρακτηριστικό τους είναι τα δύο σταυρωμένα χέρια μπροστά και τα ματάκια από γαρύφαλλα. Παλιά οι νυκοκοιρές έπλαθαν τόσα λαζαράκια όσα ήταν και τα παιδιά του σπιτιού και συνήθιζαν να λένε τη φράση “Λαζαράκια για τον Λάζαρο αν δεν πλάσεις, ψωμί δεν θα χορτάσεις”, μια φράση που συνηθίζουν να λένε σε μερικά χωριά της χώρας μας μέχρι και σήμερα.

Στις μέρες μας, είναι μια ωραία αφορμή για να μπούνε τα παιδιά στην κουζίνα και να χαρούν την διαδικασία δημιουργίας μαθαίνοντας ήθη και έθιμα που κρατούν χρόνια. Στο διαδίκτυο κυκλοφορούν πολλές συνταγές για την παρασκευή τους.

Υπάρχουν και τα Κάλαντα του Λαζάρου:

Ήρθε ο Λάζαρος ήρθαν τα Βάγια

Ήρθε η Κυριακή που τρων τα ψάρια

Σήκω Λάζαρε και μην κοιμάσαι

Ήρθε η μάνα σου από την Πόλη

Σου φερε χαρτί και κομπολόι

Γράψε Θόδωρε γραψέ Δημήτρη

Γράψε Λεμονιά και Κυπαρρίση

Οι κοτούλες σας αυγά γεννούνε οι φωλίτσες σας δεν τα χωρούνε

Δώστε και σε μας να τα χαρούμε και του χρόνου πάλι να τα πούμε.