Ψυχής κλωστή – Βασιλική Διαμαντή
Δεν είναι το αίμα που ενώνει τους ανθρώπους… Είναι η αύρα των ψυχών που, σαν αόρατη κόκκινη κλωστή, τους δένει μεταξύ τους. Λαμπερή σαν ήλιος πρωινός και σαν φεγγάρι, το βραδάκι πάλλεται δίνοντας ρυθμό στις δύο καρδιές και σβήνοντας τον χρόνο και τις αποστάσεις. Ακόμα κι αν δεν έφτασες στην άκρη της κλωστής, να το πιστέψεις ότι «η άλλη ψυχή» υπάρχει, άκου το γέλιο της και πιάσε απ’ το χέρι τη ζωή να σ’οδηγήσει…
«Είναι και κάποιες μάχες που δεν κερδίζονται. Όσο κι αν παλέψεις, όσο κι αν ματώσεις, είναι κάποια φρούρια που παραμένουν απόρθητα και κάποιες πόρτες που δεν μπορείς ν’ ανοίξεις, γιατί κανένα απ’ τα κλειδιά που κρατάς δεν θα μπορέσει να τις ξεκλειδώσει. Αλλά εσύ να το παλεύεις για ν’ ανοίξουν… Ξέρω πολύ καλά πως πονάει να είσαι διαφορετικός, γιατί η μοίρα, η ζωή και η κληρονομιά άφησαν ένα σημάδι πάνω σου να ξεχωρίζεις… Όμως, εσύ να ονειρεύεσαι… Ξέρω, πονάει να παλεύεις με εφιάλτες και σκιές αλλά δεν γίνεται ν’ αλλάξουν όλα… Μείνε εκεί που ορίζει η αλήθεια της ψυχής σου… Εκεί μονάχα θα είσαι ασφαλής… Και να θυμάσαι, Αλεξία… Δεν περνάνε όλα, καρδούλα μου, και μην ακούς τι λένε… Ούτε νικάς τα πάντα… Αλλά εσύ να προσπαθείς να τα νικήσεις… Εσύ να μάχεσαι για την αγάπη…»
Αξιολογήσεις
Δεν υπάρχει καμία αξιολόγηση ακόμη.